کم بودن ميزان کشش سطحي به معناي حضور ناخالصي ویا آلودگی شیمیائی (لجن) و مواد قطبی در روغن مي باشد.کشش سطحی نیروی جاذبه مولکولی بین مولکول های آب وروغن می باشد. ضعیف ترین نقطه شکست عایق فصل مشترک بین عایق است و روغن هاي نو معمولاً داراي كشش سطحي بالايي مي باشند اما با كهنه شدن روغن و ظهور تركيبات مختلف در داخل آنها معمولاً كشش سطحي نيز پايين مي آيد. از جمله مهمترين عامل كاهش كشش سطحي افزايش اسيديته و لجن روغن مي باشد. واحد اندازه گيري آن mN/m و استاندارد آزمايشISO 6295 – D 97 ASTM ميباشد.